Oaza - miejsce spotkania i dialogu religii i kultur

Morrigan

Co o tym myslicie?
Czy takie zwiazki moga w ogole byc harmonijne i trwale? Czy moga byc szczesliwe? Jesli tak: co trzeba zrobic, by to osiagnac? Jesli nie: dlaczego? Czy wreszcie Wy sami zdecydowalibyscie sie na budowanie takiego zwiazku?

Dobrosław

Co prawda ja nie jestem jeszcze w takim związku ale na doświadczeniu rodziców mogę stwierdzić, że to jest możliwe jeśli oboje partnerzy się szanują pod tym względem i nie starają nawrócić siebie nawzajem Wink

Malak al-mawt

Ja wprawdzie nie jestem w związku mieszanym religijnie, ale jestem na jednym z for poświęconych temu i wiem, że jest to mozliwe - choć nie jest najłatwiej. Wszystko jednak jest zależne od dojrzałości dwojga ludzi i jak napisał już Dobrosław, wzajemnego szacunku i nienawracania sie na siłę.

valkiria

Zgodze sie z przedmowcami - nie jest to niemozliwe, pod warunkiem wzajemnego szacunku i ogolnego porozumienia, oraz tego, ze naprawde im obu na tym zwiazku zalezy. Wtedy sa mozliwe kompromisy itd. Jednak mysle, ze jest to dosc trudne i wiele zalezy nie tylko od samych osob, ale i tych konkretnych religii, ktore wyznaja, od ich nakazow i zakazow, ograniczen, ogolnego charakteru.
Sama raczej nie zdecydowalabym sie na taki zwiazek. Rodzina jest w asatru bardzo wazna, chcialabym aby moja zachowywala jednosc w wiernosci Bogom. Poza tym nie dopuscilabym do wychowania moich dzieci w innej religii, a ktory monoteista by sie na to zgodzil? W ogole mam wrazenie, ze w takich zwiazkach kwestia dzieci i ich wychowania jest jednym z najwiekszych problemow.

Morrigan

Judyta

Moim zdaniem jest to niemal niemożliwe. Tak, oczywiście, wiem, od każdej reguł są wyjątki. Ale niestety najczęściej po pierwszym etapie euforii i szczęścia, okazuje się, że dla obu stron jest zbyt wiele rzeczy "nie do przeskoczenia".

valkiria

Nie no, ja bym nie byla az tak kategoryczna... Jak sie naprawde bardzo mocno chce, to kazdy problem mozna jakos sensownie rozwiazac. Ale to tylko IMO oczywiscie.

Wojciech

Przede wszystkim zalezy to od zaangażowania religijnego partnerów. Jeśli jest duże, to prędzej czy później pojawią się powazne problemy.

Fati

wedlug mnie jest to mozliwe jednak przy zalozeniu ze albo ktores z partnerow rezygnuje z wlasnych przekonan, albo obydwoje akceptuja ze dziecko w przyszlosci ma prawo wyboru (co przy tzw Religiach Ksiegi tzn judaizm, chrzescijanstwo, islam moze byc bardzo trudne)

Aisha

A ja myślę, że Wojciech utrafił w sedno Sad

. Im bardziej osoby w związku mieszanym są przywiązane do zasad swojej wiary, tym trudniej stworzyć im harmonijny związek. Bo tarcia prędzej czy później nastąpią, a nie zawsze jest się w stanie iść na kompromis i tych zasad przy tym nie łamać. A z kolei życie w "kompromisie" z własnym sumieniem nie jest raczej komfortowe Sad

.

Morrigan

Dlugo zastanawialam sie, czy tu o tym napisac... ale skoro troche Was i tak wplatalam w to wszystko zaczynajac ta ankiete, to chyba nalezy Wam sie poznanie zakonczenia tej historii. Otoz historia jest juz zakonczona. Nieodwolalnie i definitywnie. Wzielam sobie tydzien zwolnienia przed feriami i polecialam do Irlandii, rozmowic sie konkretnie i definitywnie z Connorem. No i koniec koncow doszlismy do porozumienia tylko w jednej sprawie - nic z tego nie bedzie. Okazalo sie ze wlasnie ten kompromis jest dla nas obojga zbyt daleki i wlasciwie niemozliwy, a chodzi, jak sie pewnie domyslacie, wlasnie o wychowanie dzieci. On sie nigdy nie zgodzi (i w koncu to otwarcie przyznal, zamiast jak zawsze odkladac te rozmowe na moment, jak sie one juz pojawia), zeby nie byly wychowywane na katolikow, a ja z kolei wlasnie nigdy na to nie pozwole. I to jest niestety impas nie do przejscia, bo gdyby sprawe teraz zignorowac, to z chwila, gdy rzeczywiscie bysmy je mieli, to wszyscy cierpielibysmy jeszcze bardziej - my dwoje i dzieci. Ale w tej chwili ta swiadomosc niestety niewiele mi pomaga, bo i tak boli jak cholera.
Zastanawiam sie ciagle tylko, czy to rzeczywiscie Connor sam osobiscie czuje sie az tak zwiazany z KK (wiem, ze sie czuje, ale czy az tak), ze sam doszedl do tych przemyslen, czy tez jego matce wreszcie sie udalo przekonac/zmusic go do pozbycia sie tej - cytuje - "ruskiej czarownicy" Evil or Very Mad

.

Ale to juz jakby nie wazne.

Sie nie udalo. Szkoda, do jasnej cholery.

Aisha

Morrigan, tak mi przykro Sad

. A jeszcze latem byłaś taka radosna i pełna nadziei... Sad

valkiria

Morri, Ty wiesz, co ja o tym mysle Sad

.